ಜ್ಞಾನಸೂತಕ

ಕೊರೋನಾ ಸೋಂಕಿತರಿಗೆ ಲಸಿಕೆ ಹಾಕದಿರುವುದರ ಪರವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಹಾಕಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುವ ಭಾರತೀಯ ಸರಕಾರದ ನಿಲುವಿನ ಹಿಂದಿರಬಹುದಾದ ಷಡ್ಯಂತ್ರದ ಬಗೆಗೆ ಡಾ. ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕಕ್ಕಿಲ್ಲಾಯರು ತಮ್ಮ ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ . ಲಸಿಕೆಯ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಕಿಡಿಕಾರುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಡಾ. ಕಕ್ಕಿಲ್ಲಾಯರು ತಮ್ಮ  ಅಜ್ಞಾನ ವನ್ನೂ ಕಾರಿರುವಂತಿದೆ. ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ  “ಕೊರೋನಾ ಸೋಂಕಿತರಿಗೆ ಲಸಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ” ಎನ್ನುವ ವಾದವನ್ನು ಅವರ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಅನುಭವವನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಸರಿಯೆಂದೇ (ಅದು ನಿಜವಾಗಿ ಸರಿಯಲ್ಲದಿದ್ದರೂ) ಭಾವಿಸೋಣ. ಈ ವಾದದ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ಬದಲಾಗಿ, ಅದರ ಅಪ್ರಸ್ತುತತೆ ಹಾಗೂ (ಒಂದುವೇಳೆ ಸರಿಯೇ ಆಗಿದ್ದರೂ) ಅದರಿಂದ ಆಗಬಹುದಾದ ಅನಾಹುತದ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಓದುಗರಿಗೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನವಿದು. 1. ಈಗ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿರುವ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ದುರಂತವೆಂದರೆ multiplicative ಮತ್ತು additive ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಸರಿಯಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಅಭಾವ. ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನೂ, ಅದರ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಅಭಾವದಿಂದ ಆಗಬಹುದಾದ ಅನಾಹುತವನ್ನೂ ಆದಷ್ಟು ಚುಟುಕಾಗಿ ಹೇಳಬಯಸುತ್ತೇನೆ. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕರೋಗಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು(epodemiology) multiplicative ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿಯೂ, ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು additive ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕರೋಗಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ